Diary of a Captain: PIC

10 Eylül 2015 Perşembe

PIC Uçuşları Sona Erdi!

Değerli havacılık meraklısı arkadaşlar, uzun bir aradan sonra tekrar merhabalar. Hem mail vasıtası hem de yorumlarla bir çok kişi yeni yazı yazılmasını hevesle beklediğini söyledi fakat hem atpl sınavlarına hazırlanmam hem de kalan PIC uçuşlarımı tamamlamak için sınav sonrası İstanbul'a dönmem sebebi ile yazı yazamadım lakin hem 6 dersi başarıyla verdim hem de PIC uçuşlarımı kazasız bitirdim.

Öncelikle yazılarında bana değer veren değerli bir kaptanımın blog sayfasının linkini paylaşmak istiyorum. Kendisinin blog'unu senelerdir takip eder ve hayranlıkla izlerdim hatta bu blogun hayata geçmesinin bir nedeni de kendisidir. O'nun sayfasında yer bulabilmek benim için bir onur oldu. Kendisine tekrardan burası vasıtası ile hakkımdaki güzel sözleri için teşekkür ediyorum. Ben buralarda gözükmezken onun sayfasına göz gezdirebilirsiniz çünkü eğitimin bu son dönemlerinde oldukça bir yoğunlaştım çok fazla yazı yazamıyorum.

Kiwi's Wings : http://kiwiswings.blogspot.com.tr/

Gelelim yeni deneyimlere;

Bu seferki uçuşlarda bol bol İstanbul üzeri uçuş yaptık ve bu yoğun hava trafiğinin yaşandığı ve kuş sürülerinin olduğu bölgede büyük deneyimler elde ettim. Topair'i bıraktığım gibi bulamadım; işler iyice ciddileşmiş, kurumsal bir yapıya geçiş yapmışlar. İhtiyaca göre bölümler kendi işlerini yapmaya başlamış. Örneğin; planlama eskiden bize göre çalışırken şimdi artan öğrenci sayısı nedeni ile hergün saat 5'te bir sonraki planı çıkartıyor. Öğrenci işleri gerçekten öğrenci işlerine bakıp işlerini ciddi şekilde yapıyorlar. Arkadaşlarımdan da bazılarını edindiğim tecrübeler sayesinde Topair'e yönlendirmiştim ve feedback'leri topluyorum. Okul gayet disiplinli şekilde derslere devam ediyormuş ve açılan sınıflardan ilki uçuşlara başlamış şu anda görebildiğim kadarı ile 3 PPL sınıfı mevcut ve 4-5. ler açılmak üzere. Beylikdüzündeki okula yeni sınıflar eklenmiş ve sadece kahve almak için bir odasına girdim çok düzenli geniş ferah alanlara sahip. Önceki düşüncelerimle beslenerek söylüyorum ki ozaman da aynı şeyi demiştim dışarıdan duyulacağının aksine okul ozamanda çok iyi yolda devam ediyordu ve 2 sene içerisinde herkes farkı görecek.

Önceki uçuşlarımı ATPL eğitimim başladığı için İzmire dönmek için kesmiştim yaklaşık 28 saat uçuşum kalmıştı ve sınav sonrası 30 Ağustos Pazar günü ilk uçuşum başladı 4 saat ortalama ile 7 gün içinde bir sonraki hafta C.tesi günü uçuşumu bitirdim. Bu 7 gün içinde bir gün uçmadım onun da sebebi uçağın bakım saatinin gelmiş olmasıydı.

Uçuş okulu olunca yetkili bakım yetkisi olması gerekiyormuş sahip olunan uçakların ve Topair'in yetkisi henüz SHGM'de imiş bu sebeple ben öyle umuyorum ki Türkiye'de hiçbir öğrenciye yaşatılmamış bir deneyimi yaşamış oldum. Çorlu'dan kalkıp Samsun Engiz Meydanına uçuş yaptım. Neredeyse Türkiye'nin yarısını VFR şartlarda uçarak uçağı Samsuna bakıma getirdim Zeki hocam ile. Burada konuşlu 19 Mayıs Üniversitesi daha önceden Evektor bakım yetkisini aldığı için burada bakımları yapıldı. Kısa bir zaman sonra bakım yetkisi gelecekmiş bunu da eklemekte yarar var.

Birçok kişi özellikle merak ediyor olmalı bu uçakların bakımı nerede yapılıyor diye bu konuya değinmek te yararlı olacağını düşündüm bende birkaç fotoğraf aldım. Bu fotoğraf uçağımızı bir gün sonra teslim aldığımızda son işlemleri yapılırken. Güzelcene yıkanmış ve yakıt alıyoruz. Daha önceki bakımlarına da yine ben götürmüştüm fakat daha önce yetkili kişiler Hezarfene gelmiş ve oraya yaptığım uçuşla bakımları tamamlanmıştı. TC-AGM zaten ilk 150 saatinin yarısını benimle yaptı dert ortağım :)

Bakıma gittiğimiz için doğal olarak ilk yatımı biraz erken yapmış oldum :) Yatı güzelmiş en azından şu anlık çok güzel :) Samsunun pidesi meşhur dediler(ince hamur, bol malzemos) yedik ve Samsunu gezdik, bayıldım.

Sanırım Samsun ile birlikte toplamda iniş yaptığım meydan sayısı 15'i geçti şuana kadar, kendimi güzel bir şekilde bu deneyimlerle geliştirebildiğimi düşünüyorum. PIC uçuşlarında da kazanmak gereken şey sanırım bu çünkü her uçuşta ATC ile konuşmalar sırasında yaşanan her şey ve farklı meydanların farklı prosedürlerini öğrenmek tüm uçuş hayatım boyunca bana yarar sağlayacak. Son gün baklavamı da alıp Topair'in yolunu tuttum ve 83 saat 30 dakikalık uçuşumu kazasız belasız ve büyük deneyimlerle bitirdiğim için teşekkür ederek İzmir'e döndüm. Artık IR dönemim başlayacak. Şimdi sizi yine havadan çektiğim görüntülerle başbaşa bırakıyorum ve bir sonraki yazıyı(ATPL Sınavları ve Hazırlık Evresi) hazırlamak için çalışmalara başlıyorum.

Bu uçak (A330) ben de iniş için Çorluya yaklaşırken 3500 ft de kendisi esas bacak (Base Leg) de yaklaşık 500-1000 ft arası altımdan geçti ve inanılmaz bir görüntüydü. Havadayken bambaşka görünüyor.

FSM 'ye doğru giderken. İstanbul üzeri 1500 ft max irtifa kullanıldığından bu tür yapıların üzerinden geçmek olası :)

Bursa uçuşunda sanıyorum Levent'ten önceki bir yer olmalı.

FSM'ye ilerlerken bir taş ocağı.

Yukarıdan Levent, Sarıyer civarları.

1500 ft. FSM. Biliyorum eşsiz :)

Kadıköy.

Heybeliada & Deniz Lisesi (Bursa'dan dönüş)

Büyükada

Ataşehir & E-5 Karayolu

Güneyinden FSM

Ruslar Çorluda

3. Köprü yapım aşaması

Rumeli Feneri

3. Köprü yapım aşaması çocukluğumda hep merak etmiştim nasıl yapıldığını.

Samsun dönüşü 8500'. Biraz fazla mı havalandık :)

Çorluya dönerken Çekmece civarı.

Çorluda Kraliçe 747-400.

ve PIC uçuşları biter. Okuyan ve takip eden herkese teşekkürler.

Sağlıkla kalın... Ulaşmak isteyenler;

E-mail : yigitbilgic@gmail.com

Instagram: apieceofaviation

Yorum yapmak için "Yorumlama Biçimi" kısmını "Anonim" yada varsa Gmail hesabınız "Google" olarak seçiniz.

25 Haziran 2015 Perşembe

Fotoğraflarla PIC Maceraları

Herkese tekrardan merhabalar.
Bilindiği üzere PIC'leri uçtuk yaklaşık 70 saati bitirdim hem IR için gerekli şartı(50 saat PIC) hemde CPL için şartı (150 saat toplam uçuş süresi, IR daki uçuş saatleri eklenince tamamlanmış olacak) tamamladığım için hem günde 4-6 saat arası oto pilot olmadan yaptığım uçuşlardan yeteri kadar yorulduğum için hemde ATPL uzaktan eğitimimde başladığından İzmir'e evime döndüm. Geri kalan PIC uçuşlarını bir ara gidip 3-4 günde tamamlamayı düşünüyorum.

Uzaktan eğitimimde diğer uçuş modüllerini tamamlamaya düşünüyordum ki bir tekme daha THK'dan geldi :) IR'a başlamak için gece uçuş yetkisi NR gerekliydi Temmuz başına planlandı ve sonra tekrar iptal edildi ikinci bir bildiriye kadar :) bekliyoruz. Bu arada bende ATPL derslerine çalışmaya başladım tahminim ikinci uzaktan eğitim döneminde hem PIC'leri tamamlamış hemde IR'a başlamış olurum. Bende bugünkü ATPL çalışmama başlamadan önce bir post daha yazayım istedim. Hergün 6-7 saat arası ATPL'e çalışıyorum yorucu ama güzel işler bunlar. Bu yazıda ATPL'den daha fazla bahsetmeden onu bir sonraki yazıya saklayarak PIC uçuşlarımda edindiğim fotoğraflardan birkaç demet sunmak istiyorum.

Daha önce bahsettiğim gibi izin almak koşuluyla arkadaşlarımızı uçurabiliyoruz Topair'de. Genel havacılık olarak uçtuğumuz için sanırım en güzel yanı bu :) Kim istemez yanında arkadaşıyla Çanakkaleye doğru bu şekilde alçalmak :) Fotoğrafı çeken arkadaşım Buğra da Üniversiteden arkadaşım, ben uzun yıllardır bu yolda olduğumdan beni bulmuştu okulda ve tanışmamız bu şekilde olmuştu. 19 Haziranda askere uğurladık gitmeden böyle bir sürpriz yaptım. Askerlik hizmetini tamamladığında o da uçuş okuluna başlayacak.

Buğrayla Çanakkale'ye indiğimizdeki fotoğrafımızda mutluluğu gözünden okunuyor sanırsam :) Tabii havadayken bakılmayan telefonlarımıza yere indiğimizde uçuş plan ofisine gidene kadar'da bakmak gerekli :) İnsanlar meraklanıyor.

Belki de Topair de edindiğim en büyük tecrübe, THK PPL uçuşlarımda devamlı mükemmel havaları beklediğimizden bulutların arasından kaçma maceralarıydı :)

Kaçacak yer olmadığı bazı zamanlar 1-2 dk. bulut içi uçup (aletler yardımıyla) en uygun boşlukta buluttan çıkmak gerekti. Carburator Heat: ON :) Örneğin: Çorlu Meydana inmek için zorunlu içinden geçilmesi gereken bulutlar.

Çorlu ticari uçuşların yapıldığı meydan olması dolayısıyla Selçuktaki pistten farklı olarak burada holding point'de bazen ticari uçuşlara bazen Type Eğitimi'nin Base Check safhalarında beklemek zorunda kaldık :) Tabii rahatsız etmedi asla :)

Bazen CB bulutlarından kaçmamız gerekti, VFR şartları korumak ve Türbülanstan olabildiğince kaçmak bu tip uçuşların esasını oluşturuyor.

Tabii ki CPL'e başvurabilmek için gerekli 300 NM iki meydana full stop landing uçuşum :) Çorlu- Selçuk-Efes bizim meydan- Bodrum - Çorlu. Biz tabii ki biraz abarttık :) 540 mil oldu ama eğlenceliydi. Fotoğraftaki THK'dan en yakın arkadaşım buddy'm Hakan. Şanssızlığımıza tam o eğitim uçuşundan indi ben motor çalıştırdım ancak böyle fotoğraf çekebildik :)

Edremit'e ilk inişimde daha bu uçakta yanlıza bırakılmadığımdan eğitmenim Veda Kaptanla beraberdir. Edremit Çelebiden arkadaşım tam gözükmesede fotoğrafın çekilmesini sağladı. Sularımızı içip planımızı çekip dönmüştük.

Ufak uçağın derdi de ufak oluyor :) 38 kts Stall Speed'i heralde başka bir uçakta duymamışsınızdır :) THY'nin sloganı gibi bu ufak hava oluğuda Widen Your World dercesine :)

Sabiha Gökçene firma sahibi Hamid kaptanla beraber uçuşumuzda eğlenmedik değil tabii ki :) İstanbul Sapphire'in yanından 1500 ft'de geçip boğazdan Sabiha'ya devam etmek gibisi tabii ki yoktu :) İstanbul Havacılık Kulübüne gittik Sabiha Gökçen'de orada Hamid Kaptan Evektor uçaklarının Türkiye temsilcisi olduğundan uçak sattı İHK'e. Kanat altında güzelce 34 pistinin yanında gölgede rüzgarın tatlı tatlı vuruşuyla oturmak, muhabbet etmek de süperdi :)

Durum böyle olunca tabii ortaya böyle gülünç durumlarda çıkmıyor değil :) 747'nin yanına park ettim daha ne yapabilirim ki :)

Edremite doğru deniz üzerinden alçalmak, Rüzgar Tanrısının evi diyorlar kimileri. Bazı inişlerde 3000ft altında özellikle türbülansı ciddi derecede hissettiren yer.

Çorlu meydanda bu kadar fazla pervaneli uçağın arasında olmak insana Amerikadaymış gibi hissettiriyor. Sanki yerel bir Pilot's BBQ Day varmış gibi :)

Bodruma CPL şartı için gitmişken neredeyse Topair'in uçaklarının hepsi ile geldik :) Evektor'den farklı tipte olanlar Efes'e iniş yapmadı direk Çorludan Bodruma indiler. Zaten bizden epey yukarıda ve hızlı uçuyorlardı. Bizim olduğumuz irtifalarda headwind onlarda tailwind olduğu için hızlarına hız kattılar :).

Zaten IAS (Indicated Air Speed)'imiz çok düşük olduğu ve otomatik pilot olmadığı ve havada sıkılmamak için kontrol kabiliyetimi iyice arttırdım. Gayet stabil bir level flight sanırım :)

Bir süre de Topair'in sahip olduğu Evektor ile aynı sınıftaki bir diğer uçak olan Aero AT-3 uçağı ile uçtum. Uçak tamamen pilotun kontrol kabiliyetini arttırmak için tasarlanmış hatta Veda hocanın söylemine göre Pitts zor ama Extra 300L tipi bir uçağı bunu uçuran uçurmakta zorlanmazmış. Bunu uçurmak pilotaj yetilerim açısından gerçekten çok şey kattı.

İlk 100 saatimize girdiğimiz zaman bu fotoğraf çekilmeden olmazdı :) 100 saat dolduğunda başlangıçtaki insanla o an ki insan çok farklı hissediyor / düşünüyor. Uçucu olmanın insana ufacık zamanda neler kattığını ve tecrübelerimin ne kadar çok arttığını düşündüm inene kadar.

Bu da yine Veda hocanın Amerika'dan dönüşü getirdiği bana bir günlüğüne sürpriz yaptığı hediyesi :) yol boyu dual uçtuğum zamanlarda devamlı alet uçuşunda bildiklerimi anlatıyordum o da bugün bunu takıyorsun dedi çantasından çıkartıp :) gayet güzel bir deneyimdi. Türkiye'de çoğu uçuş okulunda kullanılmıyor bu gözlükler. Bu gözlük sayesinde dışarısıyla iletişiminiz kesiliyor sadece aletleri görüyorsunuz. Gözlüksüz ve gözlüklü inanılmaz fark var alet uçuşunda.

Çanakkale kalkışları her zaman olması gerektiği gibi gurur verici oluyordu. Bazı zamanlar çocukken arabayla altından geçişimi hatırlardım :) Bizler büyüdük bakış açımızda yükseldi :)

Hava hızımızın haliyle düşük olması 35 kts'a varan headwind alınca yer hızımızı otomatik olarak etkiliyordu :) ama bu PIC saatlerini doldurmak açısından aslında iyi bişey daha uzun süre havada kalabiliyoruz böylece :)